واردات چیست؟
واردات (Import) چیست؟
واردات یعنی ورود كالا به قلمرو گمركی یك كشور كه انواع مختلفی دارد:
1- واردات قطعی
2- واردات موقت
3- كالای مرجوعی
4- ترانزیت (داخلی و خارجی)
واردات قطعی
دارای انواع روشها می باشد كه اهم آن عبارتند از :
1- واردات از محل ارز خریداری شده از سیستم بانكی جهت گشایش اعتبار
2- واردات الا با ارز آزاد جهت گشایش اعتبار
3- واردات در مقابل صادرات از محل پروانه صادراتی به نام شخص صادركننده (غیرقابل واگذاری)
4- واردات در مقابل صادرات به كشورهای آسیای میانه و آفریقا با ارائه پروانه صادراتی به نام شخص صادركننده یا به نام دیگری با واگذاری رسمی (حق واگذاری به غیر برای یكبار وجود دارد.)
5- واردات بصورت بدون انتقال ارز از محل سرمایه گذاری خارجی پس از تائید سازمان سرمایه گذاری (وزارت امور اقتصادی و دارائی)
6- واردات به صورت بدون انتقال ارز از محل فهرست اقلام مجاز اعلام شده.
7- واردات به صورت بدون انتقال ارز از محل مصوبات كمیسیون ? نفره مستقر در وزارت بازرگانی
تشریفات ثبت سفارش واردات كالا :
رعایت ضوابط فنی ثبت سفارش كالا
ارائه مدارك موردنیاز برای ثبت سفارش كالا شامل كارت بازرگانی معتبر، كارت عضویت وزارت بازرگانی، اوراق ثبت سفارش به امضاء متقاضی ، اخذ مجوزهای قانونی لازم براساس كتاب مقررات صادرات و واردات، اصل پروفرما و كپی آن.
رعایت دستورالعمل های مربوط به صدور اصلاحیه و تمدید و ابطال ثبت سفارشات در صورت لزوم
نحوه گردش كار اجرائی ثبت سفارش
– اقدام متقاضی به ثبت نام و عضویت در بانك اطلاعاتی وزارت بازرگانی از طریق تكمیل فرم ثبت نام ، ارائه مدارك موردنیاز و دریافت كارت عضویت.
– ارائه اسناد ثبت سفارش به مسئول مربوطه در معاونت بازرگانی خارجی جهت كنترل مدارك.
– بررسی كارشناسی مدارك و بررسی شرایط ورود كالاهای مورد تقاضا و انطباق مدارك ارائه شده با دستورالعمل های موجود و مقررات مربوطه و بررسی تعرفه كالا براساس سیستم H.S .
– تائید مراتب در ظهر اوراق ثبت سفارش برای پرونده های كامل پس از بررسی موارد زیر
* كنترل و تنظیم اسناد جهت مهر و شماره 8 رقمی
* بررسی نوع معامله ثبت سفارش و انطباق جهت مهر مربوطه
* درج مهر در اوراق ثبت سفارش و اصل پروفرم
* محاسبه كارمزد و صدور فیش معادل مبلغ ارزش ریالی كالا
– تحویل اوراق ثبت سفارش و پروفرم و سایر اسناد به متقاضی
واردات موقت
ورود موقت نوع دیگری از واردات است و معنای آن اینست كه گاهی بعضی از كالاها به منظور معینی موقتاً به كشور وارد می شوند و پس از مدتی كه منظور فوق تامین شد از كشور خارج می گردند. مانند :
* كالاهای خارجی كه جهت شركت در نمایشگاههای بین المللی وارد می شوند.
* كالاهایی كه برای تعمیر و تكمیل وارد می شوند.
* دستگاههای فیلمبرداری و عكسبرداری هوائی و مطالعات علمی یا فنی و غیره
* وسائط نقلیه و محفظه های مخصوص حمل كالا
* كالاهایی كه طبق قراردادهای گمركی بین المللی بطور موقت وارد می شوند.
كالاهای مرجوعی
كالاهایی هستند كه وارد كشور شده و بنا به دلایلی به خارج از كشور برگردانده می شوند. كالاهای مرجوعی در اصل جزء واردات غیرقطعی و موقت طبقه بندی می شوند.
ترانزیت (داخلی و خارجی)
* ترانزیت خارجی عبارت از این است كه كالای خارجی به منظور عبور از خاك ایران از یك نقطه مرزی كشور وارد و از نقطه مرزی دیگر خارج شود. این نوع كالاها جزء واردات و صادرات قطعی محسوب نمی شوند.
* ترانزیت داخلی عبارت از آن است كه كالای گمرك نشده از گمركخانه مجاز به گمركخانه دیگری حمل و نقل شود مثلاً حمل كالا از یك گمرك مرزی یا داخل كشور به گمرك دیگری در داخل كشور.
روش های پرداخت در معاملات بازرگانی
این روشها به دو گروه عمـده تقسیم مـی شود:
– روشهائی كه ریسك فروشنده زیاد ولی ریسك خریدار كم است.
– روشهایی كه ریسك خریدار زیاد ولی ریسك فروشنده كم است.
در روش اول معمولاً فروشنده كالا را ارسال می نماید و سپس وجه آن را از خریدار دریافت می كند ولی در روش دوم فروشنده وجه كالا را قبل از ارسال كالا از خریدار دریافت می نماید.
در حال حاضر متداولترین و مهمترین شیوه پرداخت در معاملات بازرگانی شیوه اعتبارات اسنادی است كه دارای مقررات خاصی می باشد كه به مقررات متحدالشكل اعتبارات اسنادی (UCP- 500) معروف است.
تعریف اعتبارات اسنادی: تعهدی است كه بانك گشایش كننده اعتبار برعهده می گیرد تا در قبال اخذ اسناد معینی كه مورد درخواست متقاضی اعتبار است مطالبات ذینفع اعتبار یا فروشنده را بپردازد. این پرداخت یا از طریق برات ارزی (B/E ) و یا از طریق اعتبارنامه (L/C ) صورت می گیرد.
*برات ارزی B/E توسط صادركننده یا فروشنده نوشته شده و از طریق بانك ذینفع ارسال می شود و توسط خریدار یا واردكننده قبول نویسـی مـی شود و صـادركننده مـی تواند با ارائه این سند به بانك خود بلافاصله مبلغ آن را دریافت كند این برات قابل معامله است.
* اعتبارنامه L/C فرم قراردادی است كه به موجب آن بانك بازكننده اعتبار بنا به درخواست خریدار یا واردكننده بانك دیگری را كه بانك كارگزار نام دارد مجاز می دارد كه اگر فروشنده اسناد حمل كالای مورد معامله را تسلیم نماید آن بانك حداكثر میزان اعتبار را پرداخت نماید. بانك كارگزار سپس این اسناد را برای بانك خریدار ارسال می كند. اعتبارنامه برخلاف برات قابل معامله نیست.
صادرات (EXPORT)
كسب درآمد ارزی یكی از مهمترین ابزارهای رشد و توسعه اقتصادی است كه این مهم از طریق فروش تولیدات یا خدمات به كشورهای دیگر حاصل می شود و آن را صادرات مـی نامند.
انجام صادرات و فروش كالا در بازارهای خارجی از ظرافت و حساسیت های خاصی برخوردار است كه عدم توجه به آنها ممكن است نابودی سرمایه های مالی و انسانی را به دنبال داشته باشد.
مراحل انجام صادرات عبارتند از
بازاریابی : اولین و مهمترین قدم در انجام صادرات است. بازاریابی یعنی شناخت بازارهای خارجی و راههای نفوذ به آن كه دستیابی به این شناخت از طریق مذاكره با خریداران، استفاده از اطلاعات و آمارهای رسمی، شركت در نمایشگاههای بین المللی، تماس با رایزن های بازرگانی در سفارتخانه ها و اتاق های بازرگانی و همچنین استعلام از موسسات بین المللی و مراكزی كه در این مورد خدمات ارائه می دهند امكانپذیر است. همچنین شناسائی كالاهای رقیب و كیفیت وقیمت آنها در بازار موردنظر و استفاده از روشهای تبلیغاتی برای معرفی كالا نقش مهمی در موفقیت یك صادركننده دارند.
كسب مجوز صدور : پس از بازاریابی صادركننده باید مجوز صدور كالا را از وزارتخانه های صنعتی یا كشاورزی و یا بازرگانی كسب نماید ولی در حال حاضر صدور اغلب كالاها نیاز به مجوز ندارد و فقط برای كالاهای خاصی مجوزهای موردی صادر می شود.
تعیین قیمت صادراتی: صادركننده برای تعیین قیمت كالاهای صادراتی خود باید به كمیسیون نرخگذاری مراجعه كند. این كمیسیون مركب از نمایندگان وزارت بازرگانی، مركز توسعه صادرات (سازمان توسعه تجارت فعلی)، وزارت صنایع، گمرك ایران و بانك مركزی می باشند. پس از تعیین قیمت صادراتی، صادركننده ملزم است كه معادل قیمت های تعیین شده ارز به بانك مركزی معرفی نماید.
صدور پروفرما (پیش فاكتور): صادركننده باید پروفرما یا پیش فاكتور را كه حاوی مشخصات كالا و فروشنده آن است برای خریدار ارسال نماید.
تهیه و تدارك و بسته بندی: صادركننده در این مرحله باید كالا را تهیه و مطابق با توافق به عمل آمده بسته بندی نماید.
دریافت گواهی بازرسی كالا: این گواهی كه معمولاً مورد درخواست خریدار است توسط موسساتی كه موارد توافق طرفین قرار گرفته است صادر می شود.
صدور فاكتور و اخذ گواهی مبدأ: صادركننده در این مرحله باید فاكتور فروش كالای خود را صادر و به تائید اتاق بازرگانی محل برساند و اتاق بازرگانی گواهی مبدأ كالا را صادر خواهد نمود.
سپردن پیمان یا تعهد ارزی: صادركننده با ارائه مدارك لازم از جمله قیمت مصوب كمیسیون نرخگذاری باید پیمان ارزی به بانك (اداره تهاتر و امور صادراتی) بسپارد.
در حال حاضر كه شرایط صادرات سهل تر شده است به جای پیمان ارزی، صادركننده یك ورزقه تعهد ارزی از بانك دریافت و پس از امضای آن متعهد به بازگرداندن ارز حاصل از صادرات می شود.
عقد قرارداد حمل و بیمه: صادركننده با یكی از شركتهای معتبر حمل و نقل بین المللی قرارداد حمل امضاء می كند و همچنین كالا را تا رسیدن به مقصد بیمه می كند.
اظهار كالابه گمرك: در این مرحله كالا به گمرك حمل می شود و اظهارنامه خروجی یا صادراتی تنظیم و به گمرك ارائه می گردد. پس از ارزیابی كالا و پلمپ كردن بسته ها جواز خروجی (پروانه صادراتی) اخذ می گردد.
ارسال كالا: صادركننده جواز خروجی را به شركت حمل و نقل تحویل می دهد و شركت مزبور براساس آن بارنامه حمل صادر و كالا را از گمرك بارگیری و به مقصد حمل می كند.
دریافت واریز نامه: اگر كالا بصورت گشایش اعتبار اسنادی صادر شده باشد صادركننده می تواند با ارائه اسناد حمل به بانك طرف حساب مراجعه و معادل ریالی مبلغ ارزی گشایش شده را به نرخ تعیین شده دریافت و گواهی یا تصدیق صدور اخذ نماید اما اگر بصورت امانی بخواهد صادر كند ، صادركننده كالای خود را به كشورهای موردنظر حمل می نماید و در مهلت تعیین شده به فروش می رساند و ارز حاصل از فروش را به كشور باز می گرداند و گواهی صدور دریافت می كند.